پارێزگاریم لێ بکە لە نەتەوەیەکی خوانەناس،

لە پیاوی فێڵباز و لە زۆردار دەربازم بکە.

بۆ وازت لێ هێنام؟

بچەوسێمەوە بە دەست دوژمنانم؟

با ئەوان ڕێنماییم بکەن،

بۆ نشینگەکەت.

خودای خۆشی و دڵشادیم،

خودایە،

خودای من،

بە قیسارەوە ستایشت دەکەم.

بۆ لە ناخمەوە پەرێشانیت؟

چونکە هەر ستایشی ئەو دەکەم،

ئەو ڕزگارکەر و خودامە.