لە جێی خۆی دەست دەکات بە کوتان.

گوێ شل بکە!

بە بروسکەکەی دەردەبڕێت.

بە دەنگی پڕ شانازییەکەی دەگرمێنێت.

بروسکەکەی ڕاناگرێت.

کاری مەزنی وا دەکات کە ئێمە تێیناگەین.

هەروەها بە تاوە باران دەفەرموێت:

”بە لێزمە ببارێ.“

بۆ ئەوەی هەموو خەڵکی دروستکەری خۆیان بناسن.

لەناو کونەکانی خۆیان دەمێننەوە.

لە باکووریشەوە سەرما.

سەر ڕووی ئاوەکان دەبنە سەهۆڵ.

بروسکەکەی بەناو هەورەکاندا پەرت دەکات.

لەسەر ڕووی زەوی ئاوەدان دەگەڕێن

هەتا هەموو ئەوە بکات کە فەرمانی پێ دەکرێت.

یان بۆ ئەوەی ئاو بداتە زەوییەکەی و

خۆشەویستییە نەگۆڕەکەی پیشان بدات.

هەستە و لە پەرجووەکانی خودا وردبەرەوە.

یان درەوشانەوەی هەورە بروسکەکەی چۆنە؟

ئایا کارە سەرسوڕهێنەرەکانی خودا دەزانیت ئەوەی کە زانیاری تەواوە؟

بە کپبوونی زەوی بە بای باشوور،

کە وەک ئاوێنەیەکی لە بڕۆنز داڕێژراو ڕەقە؟

لەبەر ئەوەی ئێمە لە تاریکیداین ناتوانین داواکارییەکەمان ئامادە بکەین.

ئایا مرۆڤ قسە دەکات بۆ ئەوەی خۆی بە قووتدان بدات؟

کە لە ئاسماندا دەدرەوشێتەوە

دوای ئەوەی با هەڵیکرد و ئاسمانی بێگەرد کرد.

خودای شکۆدار و سامناک دێت.

کە لەبەر دادپەروەرییە مەزنەکەی و ڕاستودروستییە زۆرەکەی ستەم ناکات.

چونکە ئاوڕ دەداتەوە لەوانەی کە بە دڵیان دانان.»